wtorek, 4 grudnia 2012

Niebezpieczna metoda (ang. A Dangerous Method, 2011)

To brytyjsko-niemiecko-szwajcarsko-kanadyjski dramat biograficzny w reżyserii Davida Cronenberga. Opowiada o przyjaźni Zygmunta Freuda (Viggo Mortensen) i Karola Gustawa Junga (Michael Fassbender) oraz o rosyjsko-żydowskiej pacjentce cierpiącej na histerię – Sabinie (Keira Knightley). Akcja filmu dzieje się w okresie I wojny światowej, więc przybliża nam on ubiór jaki noszono w tamtych czasach.

Kostiumami do filmu zajęła się tu Denise Cronenberg (siostra reżysera). Ze względu na swoje pokrewieństwo i zaufanie reżyser nie ingerował zbytnio w dobór kostiumów. Denis powinna odwzorować ubiór biorąc pod uwagę rzeczywisty wygląd postaci, co było możliwe w przypadku Freuda i Junga, lecz po Sabinie nie pozostało żadne zdjęcie ukazujące jej styl.

Wszystkie kostiumy zostały zrobione w Cost Prop (dom kostiumów). Absolutnie wszystko zostało stworzone na potrzeby filmu od płaszczy po garnitury i kostiumy pielęgniarek.





Do kostiumów Sabiny użyto bardzo cienkich tkanin do sukienek do chrztu i koronek. Bardzo dobrze odzwierciedlają one te noszone w latach 20. Elegancji kapelusz, długa i wąska sukienka (szersze spódnice wychodziły wtedy z mody), przepiękny element stanowiły także wspaniałe buty z koronki, miękkie i niesamowicie wygodne. W niektórych scenach na dłoniach Sabiny możemy zobaczyć białe rękawiczki.



Kobiety w filmie nie noszą żadnej, oprócz obrączki, biżuterii. Myślę, że związane jest to z ozdobnością ich strojów, licznymi koronkami. W filmie zachowano także te elementy stroju, które być może niebyły by tak istotne ze względu na triki filmowe – gorsety, halki i bum pad (podkładki modelujące pośladki). Tak ważne dla aktorów, by dobrze wczuli się w rolę. Osobiście jestem zachwycona również strojami żony Junga. Emma (Sarah Gadon) prezentuje się nam we wspaniałych sukniach, płaszczach i halkach, ozdobionych cudownymi, zachwycającymi kołnierzami.



Kostiumy kobiece były najczęściej białe, oraz w odcieniach beżu.



Kostiumy Freuda i Junga, jak już wspomniałam zostały odtworzone z fotografii, dlatego też odzwierciedlają tamte lata nienagannie. Moda męska opierała się na garniturach, najbardziej popularny był tak zwany "conservative suit”, którego krój sprawił, ze sylwetka mężczyzn stawała się smuklejsza, wąska w tali i ramionach. Garnitur był trzyczęściowy, składał się ze spodni, marynarki i kamizelki. Freud, w niektórych scenach, nosi szare, pręgowane spodnie, Jung wierny jest raczej zwykłym czarnym. Koszule bohaterów zakończone są kołnierzykami okrągłymi lub stójką. Noszono do nich krawat lub apaszkę.





Płaszcze bohaterów były długie, jednorzędowe lub dwurzędowe ( te elegantsze) z kołnierzem. Noszono skórzane rękawiczki, a w dłoniach trzymano laskę. Męskie nakrycia głowy były noszone w zależności od ich klasy, obywatele wyższych klas zazwyczaj nosili cylindry lub kapelusz (hamburg hat), widzimy także Junga w kaszkiecie.



Zauważyć możemy także, że mężczyźni noszą zegarki na złotych łańcuszkach włożone do kieszeni.

Na nosie Junga widzimy okrągłe, małe okulary. Przypominają one binokle (okulary bez uchwytów, trzymające się na nosie) modne jeszcze w tamtych czasach.

W filmie spotykamy się także z ubiorem Otto Grossa (Vincent Cassel) pod marynarką nosi on golf. Jego ubiór był niechlujny, prawdopodobnie nie przykładał wagi do wyglądu, co mogło wiązać się z tym, że był on anarchistą i kokainistą.



Kolorystyka ubioru męskiego jest ciemna – czerń i odcienie szarości – z dodatkiem białych koszul.

//Bardzo zachęcam do lektury, która przybliży nam modę tamtych lat: http://www.grhbluszcz.pl/moda10.html

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz